جنایت تروریستی پاریس، ابراز خوشحالی رژیم آخوندی در رسانه‌ها و مطبوعات را به‌دنبال داشت. موضع‌گیریهای رژیم مبنی بر متهم کردن فرانسه و این‌که جنایت صورت گرفته ناشی از عملکرد فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی است، در شرایطی صورت می‌گیرد که شاهد یک برانگیختگی جهانی، علیه این اقدامات تروریستی هستیم. واکنشهای ننگین رژیم در این رابطه، هم برای جامعه بین‌المللی و هم برای هموطنان خودمان و نیروهای سیاسی از جهات زیر قابل‌توجه است:
الف. از نظر اخلاقی. در این موضع‌گیریها، رذیلت و شقاوت و بربریت و توحشی موج می‌زند که خاص خمینی و پروده‌های او است. حادثه دلخراش کشتار و به خاک و خون کشیده شدن افراد بیگناه در خیابان و در سالن برنامه هنری و در اطراف استادیوم، جهانی را به انزجار برانگیخت. به همین خاطر، آن‌قدر این واکنشها و ابراز خوشحالیها و ذوق‌زدگیهای رژیم آخوندی، ننگین و فضاحت‌بار است که حتی یکی از روزنامه‌های رژیم نوشته بود که این واکنشها با هر معیاری کار درستی نیست.
ب. از نظر ماهیتی. در واکنشهای رژیم، یک ماهیت منحصربه‌فرد بیرون می‌زند. این ذوق‌زدگی و واکنش نشان‌دادن در مقابل این مدل جنایات و سنخیت با این بی‌رحمی و شقاوت، جنس و ماهیت رژیمی که بی‌دریغ در میهن ما کشتار می‌کند و رکورددار اعدام در جهان است را نشان می‌دهد. اعدام نوجوانان، اعدامهای سیاسی، قتل‌عام‌های سیاسی و کشتارهای بی‌سابقه، محصول شقاوت و درنده‌خویی این رژیم است. رژیمی که عواملش با شقاوت و با قصد قتل‌عام و از بین بردن تمامی نفرات، اقدام به شلیک80 موشک به لیبرتی محصور می‌کند. تفسیر جنایت پاریس هم، حکایت از یک ماهیت خاص دارد که عبارت است از: کشتار، کشتار و کشتار. از نظر ماهیتی، بین رژیم ولایت‌فقیه و این قبیل جنایات - ورای هر ارتباط مفروض عملی و اجرایی که داشته باشند- یک سنخیت خاص وجود دارد. ماهیت، مشترک است. ذوق‌زدگی‌ها و نحوه ورود و فرهنگی که در تیترهای مطبوعات رژیم موج می‌زند، یک رویکرد ضدانسانی و واقعاً وحشی است که هر انسانی را منزجر می‌کند. در نقطه مقابل، اشرف‌نشانها و هموطنانمان ما در سراسر دنیا، با شرکت در تجمعات و بزرگداشت‌ها، همبستگی مردم ایران را با ملت فرانسه اعلام کردند. قرار گرفتن پرچم‌های ایران در کنار پرچم‌های فرانسه، نمادی از این همبستگی بود. موضعگیری و پیام رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت برای همدردی با مردم فرانسه که صمیمانه‌ترین تسلیتها را به مردم فرانسه گفت مرزبندی بین واقعیت ایران و ایرانی و ماهیت رژیم آخوندی بود تا همگان بدانند که این واکنشها از سوی رژیمی اشغالگر و تروریست که به‌صورت یک بلا و آفت بر کشور ما نازل شده، هیچ ربطی به ایران و ایرانی ندارد؛ به‌همین خاطر هم اتفاقاً اولین کسانی که نسبت به این واکنشها باید ابراز تنفر و فاصله کنند، خود مردم ایران و نیروهای سیاسی ایرانی هستند.
ج. از نظر سیاسی. به‌رغم این‌که در درون رژیم هم بعضی می‌گویند که این موضع‌گیریها غلط است ولی آنچه که رژیم را به اتخاذ چنین موضع‌گیریهایی برمی‌انگیزد وضعیت سیاسی خاص این رژیم است، رژیمی که در باتلاق زهر اتمی و زهر و بن‌بست سیاستهایش در سطح منطقه گیر کرده است. رژیمی که بعد از برجام، در برشام و سرنوشت بشار اسد که پرونده‌یی از جنایت و کشتار بیش از 300هزارتن و آوارگی 12 میلیون تن از مردم سوریه را پشت سر دارد گیر افتاده است و بن‌بست سیاستهایش را به چشم می‌بیند. به همین خاطر، شاهد یک همزمانی و بهره‌برداری و همسویی سیاسی خاصی دقیقاً در روزی که کنفرانس وین تشکیل می‌شود با جنایت پاریس هستیم. خواست‌هایی که در ارگانهای رژیم آخوندی و از زبان مقامهای رژیم آخوندی بروز پیدا می‌کند، عبارتست از همان چیزهای که این عملیات تروریستی برایش تدارک دیده شده است تا به این ترتیب در مذکرات وین تأثیر بگذارد. لبه تیز حملات در روزنامه‌های رژیم متوجه سیاست دولت فرانسه است که تأکید دارد بر این‌که بشار اسد منشأء بحران و تروریسم در سوریه است و او نمی‌تواند در حاکمیت جای داشته باشد. پیش از این فرانسه، پرونده تحقیقات جنایات جنگی بشار اسد را در قضاییه‌اش باز کرده و این پرونده را با هزاران سند و مدرک و عکس و تصویر به دادگاه بین‌المللی ارجاع داده است. در نشریه‌های سپاه پاسدارانو ارگانهای آخوندی، حرف این است که چرا فرانسه برای حکومت سوریه تعیین‌تکلیف می‌کند و نشست وین باید از این مسأله فاصله بگیرد. معلوم است که رژیم می‌خواهد از جنایت دست‌پروردگان و فرزند خوانده‌های تروریست خودش یعنی داعش بهره‌برداری بکند تا در مذاکرات بین‌المللی حول سوریه فشار بگذارد و بگوید که این ترورها ناشی از این است که شما دنبال کنار زدن بشار اسد هستید. این موضعی است که جابه‌جا در موضع‌گیریهای سیاسی رژیم خیلی واضح دیده می‌شود.
بنابراین این فضیحت اخلاقی و سیاسی و بین‌المللی، به تنگنای سیاسی رژیم و باتلاق زهر اتمی و زهر منطقه‌یی که علی خامنه‌ای در آن دست و پا می‌زند برمی‌گردد. سیاستی که با همه فضیحتش، محکوم به شکست و رسوایی است.
ب. از نظر ماهیتی. در واکنشهای رژیم، یک ماهیت منحصربه‌فرد بیرون می‌زند. این ذوق‌زدگی و واکنش نشان‌دادن در مقابل این مدل جنایات و سنخیت با این بی‌رحمی و شقاوت، جنس و ماهیت رژیمی که بی‌دریغ در میهن ما کشتار می‌کند و رکورددار اعدام در جهان است را نشان می‌دهد. اعدام نوجوانان، اعدامهای سیاسی، قتل‌عام‌های سیاسی و کشتارهای بی‌سابقه، محصول شقاوت و درنده‌خویی این رژیم است. رژیمی که عواملش با شقاوت و با قصد قتل‌عام و از بین بردن تمامی نفرات، اقدام به شلیک80 موشک به لیبرتی محصور می‌کند. تفسیر جنایت پاریس هم، حکایت از یک ماهیت خاص دارد که عبارت است از: کشتار، کشتار و کشتار. از نظر ماهیتی، بین رژیم ولایت‌فقیه و این قبیل جنایات - ورای هر ارتباط مفروض عملی و اجرایی که داشته باشند- یک سنخیت خاص وجود دارد. ماهیت، مشترک است. ذوق‌زدگی‌ها و نحوه ورود و فرهنگی که در تیترهای مطبوعات رژیم موج می‌زند، یک رویکرد ضدانسانی و واقعاً وحشی است که هر انسانی را منزجر می‌کند. در نقطه مقابل، اشرف‌نشانها و هموطنانمان ما در سراسر دنیا، با شرکت در تجمعات و بزرگداشت‌ها، همبستگی مردم ایران را با ملت فرانسه اعلام کردند. قرار گرفتن پرچم‌های ایران در کنار پرچم‌های فرانسه، نمادی از این همبستگی بود. موضعگیری و پیام رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت برای همدردی با مردم فرانسه که صمیمانه‌ترین تسلیتها را به مردم فرانسه گفت مرزبندی بین واقعیت ایران و ایرانی و ماهیت رژیم آخوندی بود تا همگان بدانند که این واکنشها از سوی رژیمی اشغالگر و تروریست که به‌صورت یک بلا و آفت بر کشور ما نازل شده، هیچ ربطی به ایران و ایرانی ندارد؛ به‌همین خاطر هم اتفاقاً اولین کسانی که نسبت به این واکنشها باید ابراز تنفر و فاصله کنند، خود مردم ایران و نیروهای سیاسی ایرانی هستند.
ج. از نظر سیاسی. به‌رغم این‌که در درون رژیم هم بعضی می‌گویند که این موضع‌گیریها غلط است ولی آنچه که رژیم را به اتخاذ چنین موضع‌گیریهایی برمی‌انگیزد وضعیت سیاسی خاص این رژیم است، رژیمی که در باتلاق زهر اتمی و زهر و بن‌بست سیاستهایش در سطح منطقه گیر کرده است. رژیمی که بعد از برجام، در برشام و سرنوشت بشار اسد که پرونده‌یی از جنایت و کشتار بیش از 300هزارتن و آوارگی 12 میلیون تن از مردم سوریه را پشت سر دارد گیر افتاده است و بن‌بست سیاستهایش را به چشم می‌بیند. به همین خاطر، شاهد یک همزمانی و بهره‌برداری و همسویی سیاسی خاصی دقیقاً در روزی که کنفرانس وین تشکیل می‌شود با جنایت پاریس هستیم. خواست‌هایی که در ارگانهای رژیم آخوندی و از زبان مقامهای رژیم آخوندی بروز پیدا می‌کند، عبارتست از همان چیزهای که این عملیات تروریستی برایش تدارک دیده شده است تا به این ترتیب در مذکرات وین تأثیر بگذارد. لبه تیز حملات در روزنامه‌های رژیم متوجه سیاست دولت فرانسه است که تأکید دارد بر این‌که بشار اسد منشأء بحران و تروریسم در سوریه است و او نمی‌تواند در حاکمیت جای داشته باشد. پیش از این فرانسه، پرونده تحقیقات جنایات جنگی بشار اسد را در قضاییه‌اش باز کرده و این پرونده را با هزاران سند و مدرک و عکس و تصویر به دادگاه بین‌المللی ارجاع داده است. در نشریه‌های سپاه پاسدارانو ارگانهای آخوندی، حرف این است که چرا فرانسه برای حکومت سوریه تعیین‌تکلیف می‌کند و نشست وین باید از این مسأله فاصله بگیرد. معلوم است که رژیم می‌خواهد از جنایت دست‌پروردگان و فرزند خوانده‌های تروریست خودش یعنی داعش بهره‌برداری بکند تا در مذاکرات بین‌المللی حول سوریه فشار بگذارد و بگوید که این ترورها ناشی از این است که شما دنبال کنار زدن بشار اسد هستید. این موضعی است که جابه‌جا در موضع‌گیریهای سیاسی رژیم خیلی واضح دیده می‌شود.
بنابراین این فضیحت اخلاقی و سیاسی و بین‌المللی، به تنگنای سیاسی رژیم و باتلاق زهر اتمی و زهر منطقه‌یی که علی خامنه‌ای در آن دست و پا می‌زند برمی‌گردد. سیاستی که با همه فضیحتش، محکوم به شکست و رسوایی است.
خبرهاى ما را مى توانيد در كانال تلگرام نيز دنبال كنيد
https://telegram.me/mojahedin_org
https://telegram.me/mojahedin_org
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar