در ادامه گردهمایی همبستگی با مقاومت و قیام مردم ایران که با شرکت بیش از ۳۰تن از شهرداران و منتخبان فرانسوی در اورسوراواز برگزار شد، ژان پیر بکه طی سخنانی تحسین خود را از شجاعت و ایستادگی مجاهدان اشرفی در تمام شرایط ابراز کرد و گفت ما یک سال پیش در آغاز کارهای ساختمانی به اشرف ۳در آلبانی رفتیم. حال می‌بینیم یک شهر در آنجا ساخته شده است.
ژان پیر بکه همچنین با یادآوری گوشه‌هایی از همبستگی گسترده اهالی اورسوراواز با مقاومت ایران در مقابله با کودتا و زد و بند ارتجاعی - استعماری ۱۷ژوئن، بر استمرار حمایت مردم و منتخبان فرانسوی از مردم و مقاومت ایران تأکید کرد و گفت:
مایلم به شما بگویم که ما در تمام مبارزات و نبردها در کنار شما و حامی شما هستیم و می‌خواهم به دو مورد خاص اشاره کنم که برای من فوریت مطلق دارد. اولین نبرد، پایان دادن به مسأله آمیختن دیپلماسی با تروریسم است. این به‌کلی غیرقابل قبول و فضاحت‌بار است که دیپلماتها به کار تروریستی بپردازند، تروریستها را اینجا بیاورند یا ارتباطات تروریستی را فعال کنند. به اعتقاد من، افکار عمومی جهان، کشورهای اروپایی و کشورهای سراسر جهان باید با یکدیگر ائتلاف کنند و به این قضایا در اسرع وقت خاتمه دهند. و نبرد دوم مربوط است به حضور شبه‌نظامیان رژیم ایران در تمام کشورهای خاور میانه، در سوریه، یمن، عراق، لبنان، این حضور باید متوقف شود. این طبیعی و عادی نیست که دولتی دست به تروریسم بزند؛ زیرا به واقع با تروریسم دولتی سر و کار داریم. پس در بین تمام نبردهای بزرگی که باید در مقیاس جهانی پیش ببریم، البته در اروپا و همچنین در سراسر جهان، به اعتقاد من باید در این زمینه بسیار بسیار فعال باشیم. باید حول این دو نبرد سریعاً پیش رفت تا ایران هر چه زودتر آزاد شود، دموکراتیک شود با مقاومتی که جهش و رونق تازه‌یی به این کشور زیبا و این مردم خوب خواهد داد. این آرزویی است که من برای سال نو که در آغازش هستیم، دارم.
زنده باد مقاومت ایران، زنده باد مردم ایران، زنده باد صلح و دموکراسی.
بسیار متشکرم.
ژیل پاروئل، رئیس پیشین کانون وکلای والدواز سخنران دیگر گردهمایی به مناسبت سال جدید میلادی بود. وی گفت:
سال ۲۰۱۸جنبش شما به‌عنوان یک آلترناتیو قابل اعتماد و جدی برای مشکلات سیاسی ایران پیشرفتهای خوبی داشت. سال ۲۰۱۸همچنین سالی بود که در آن رژیم آخوندها مورد تحریمهای بین‌المللی قرار گرفت، رژیمی که در سطح بین‌المللی به‌عنوان یک حکومت یاغی شناخته می‌شود. اینها دستاوردهای مثبتی است که باید به حساب مقاومت شما گذاشته شود.
ژیل پاروئل سپس با بیان خاطراتش در دیدار از اشرف ۳و گفتگو با رزمندگان آزادی، مشاهدات خود را برای حاضرین بازگو کرد و ابراز اطمینان نمود که با شجاعت و رزم و پشتکار مجاهدان آزادی، پیروزی و آزادی مردم ایران محقق خواهد شد.
پیر برسی رئیس حقوق‌بشر نوین فرانسه دیگر سخنران این گردهمایی بود وی ضمن تبریک به‌خاطر برپایی اشرف ۳توسط رزمندگان آزادی گفت:
خواست من این است که مقاومت ایران به‌عنوان آلترناتیو حکومت ایران شناخته شود همان‌طور که سازمان آزادیبخش به‌رسمیت شناخته شده بود. این جنبش باید بتواند در نهادهای بین‌المللی نماینده داشته باشد، باید در دادگاه جنایی بین المللی بتواند حضور یابد.
پیر برسی افزود: وقتی صحبت از مقاومت ایران می‌کنیم من به یاد مقاومت فرانسه می‌افتم. به یاد می‌آوریم که ژنرال دو گل در ۱۸ژوئن ۱۹۴۰در لندن تنها بود. ولی وقتی آنجا را ترک کرد، یک حکومت را از هیچ ساخته بود می‌خواهم که در همین روند، مقاومت ایران که بسیار خوب سازماندهی شده است بتواند کار خود را در سطح بین‌المللی ادامه دهد.
سخنران دیگر این گردهمایی ژان پیر برار نماینده پیشین مجلس ملی فرانسه بود وی با اشاره به نامگذاری تروریستی معاونت امنیت داخلی وزارت اطلاعات رژیم آخوندی توسط اتحادیه اروپا گفت:
امروز رژیم آخوندها بیش از گذشته منزوی است. تدابیری که اخیراً در سطح اتحادیه اروپا علیه اوباش جنایتکار رژیم اتخاذ شد، گامی است در مسیر درست. انتظار برای این گام البته بسیار طول کشید، اما بالاخره برداشته شد.
ژان پیر برار در ادامه افزود:
این کار خود به خود انجام نشده است. قبل از هر چیز تحقق آن را مدیون شما هستیم که در لیست سازمانهای تروریستی قرار داشتید. چندین و چند بار در این باره صحبت کردیم؟ اما هر گاه از شما دفاع می‌کردیم، اغلب به ما گفته می‌شد که این یک سازمان تروریستی است، یک فرقه است. امروز هم گاه و بیگاه همین را می‌شنویم، اما بسیار کمتر، که به این معنی است که علفهای هرز هنوز کاملا ریشه‌کن نشده است. باید به تلاشمان ادامه دهیم. اما این‌که شما توانسته‌اید در مراحل مهمی از مبارزه خود موفق شوید، این را مدیون مردم ایران هستیم که شما ستون فقرات آن به‌شمار می‌روید. این مردمی که با عزم راسخ و شهامت بسیار در برابر تمام امواج مخالف مقاومت کرده، ضربه خورده و خون خود را برای بارور کردن زمین میهن خود ایران داده است. در عین‌حال این موفقیت را مدیون عنصری هستیم که من هر گاه با برخی اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران صحبت می‌کنم، مرا شگفت‌زده می‌کند، که همان روشن بینی سیاسی، توان تحلیل، عزم جزم و پشتکار و سخت‌کوشی شماست. چرا که کشور تان را دوست دارید و برای آن صاحب بینش هستید. ژنرال دو گل یک بینش خاص برای فرانسه داشت. شما هم برای ایران بینش خود را دارید و مانند ژنرال دو گل که عادت داشت هر آنچه را که در ذهن داشت بیان کند، نه تنها برای کشور تان که برای جهانی که ایران با مردم بزرگ خود و با سنن باستانی خود باید نقش مهمی در آن ایفا کند، دارای بینش هستید
. حال وظیفه ما چیست؟ باید به‌نحو ملموس و مشخص با شما همبستگی داشته باشیم همبستگی با عمل تحقق می‌یابد و در همین زمان حاضر، تا فردا وقتی مردم ایران بر دیکتاتوری پیروز شدند، بتوانیم بگوییم هر چه از دستمان بر می‌آمده کرده‌ایم و تنها تماشاچی نبوده، بلکه همراه و همقدم بوده‌ایم.
تشکر می‌کنم سال نو مبارک
در ادامه سخنرانیهای گردهمایی همبستگی با مقاومت و قیام مردم ایران با حضور و سخنرانی شهرداران و منتخبان مردم و شخصیتهای سیاسی و مذهبی فرانسه، استاندار ایوبونه رئیس پیشین سازمان ضدجاسوسی فرانسه، ضمن قدردانی از برگزاری این گردهمایی در آغاز سال نو میلادی، تلاشهای مقاومت ایران علیه استبدار مذهبی حاکم بر ایران را ستود و هر گونه مماشات با رژیم شیاد و ضدانسانی آخوندها را که در عرصه بین‌المللی از گروگانگیری و تروریسم به‌عنوان ابزاری برای حفظ خود استفاده می‌کند محکوم کرد.
استاندار ایوبونه با اشاره به انزوا و طرد و تحریم دیکتاتوری تروریستی آخوندها در عرصه بین‌المللی گفت:
آرزویم این است که سنگین‌ترین تحریمهای به رژیم ایران اعمال شود. ما با سرفصل بسیار معنی‌دارتری از آنچه گفته می‌شود در دیپلوماسی اروپا مواجه هستیم، البته به استثنای کمیسر ایتالیایی آن، خانم موگرینی که هیچی حالیش نیست، ولی کم‌کم متوجه خواهد شد. او جوان است... در این سرفصل دیپلوماسی اروپا بالاخره چشمانش را گشوده و متوجه شده که با چه طرف حسابی مواجه است. این سرفصل در حال دوام گرفتن است.
ویژگی دیکتاتوریها این است که از عرف دیپلماتیک بین‌المللی، به‌خصوص مصونیت دیپلماتیک برای پوشش فعالیتهایی استفاده می‌کنند که هیچ ربطی به دیپلوماسی ندارد و بی‌ثبات‌کننده است. نوعی فعالیت مخرب خشونت‌آمیز یا غیرخشونت‌آمیز است که قابل‌تحمل نیست.
من خودم تجاربی در این زمینه دارم چون در دوران کار حرفه‌یی‌ام ۴۷دیپلمات شوروی را اخراج کردم. آنها به همان اندازه دیپلمات بودند که من اسقف اعظم هستم. البته کارشان را خیلی خوب انجام می‌دادند و به‌لحاظ کار حرفه‌یی قابل تقدیر بود، اما مشغول فعالیتهایی در خاک فرانسه بودند که نامناسب بود. پرزیدنت فرانسوا میتران که اگر خوب فهمیده باشم محبوب همه در این سالن است و لایق این محبوبیت هم هست، به‌خصوص به‌دلیل نقشی که در ژوئن ۱۹۸۱ با پذیرش مسعود رجوی ایفا کرد، بله پرزیدنت فرانسوا میتران گفت: جاسوسی کار دیپلماتها نیست. تازه آنجا موضوع فقط جاسوسی بود و نه تروریسم.
بنا بر این اولین آرزوی من این است که اروپا در همین مسیر ادامه دهد و حالا که قاطعیت نشان داده، به ته خط آن برود؛ ته خط این منطق قطع روابط دیپلماتیک با حکومتی است که هیچگاه به قوانین دیپلماتیک احترام نگذاشته. چون اگر یک حکومت در جهان باشد که پشیزی ارزش برای مصونیت دیپلماتیک قائل نباشد، حکومت ایران است که آن‌را با تسخیر سفارت آمریکا و بعدها هم سفارت انگلستان نشان داد. این اولین آرزوی من است.
ولی آرزوی دیگری هم دارم که بلافاصله بعد از آرزوی اول می‌آید. آرزوی من این است که بازم به ته خط این اقدام برویم و ما، کشورهای اروپایی همان‌طور که در سالهای ۱۹۷۰و ۱۹۸۰نمایندگی سازمان آزادیبخش فلسطین را به‌رسمیت شناختیم، مقاومت ایران را به‌رسمیت بشناسیم. هیچ دلیلی نمی‌بینم که امروز مقاومت ایران را به‌رسمیت نشناسیم و یک استاتوی تقریباً دیپلماتیک و یک کرسی در سازمان ملل به آن ندهیم، به‌خصوص تا وقتی رژیم ایران جامعه جهانی را به چالش می‌کشد. نباید در رفتن به ته خط در اقداماتمان تردید به خود راه دهیم.
... من کارهای شما را در اشرف دیدم، خوشبختانه به لیبرتی نرفتم، کارهای شما را در آلبانی دیدم و قیاس می‌کنم با کمپهای پناهندگان فلسطینی که ۷۰سال پس از اتمام درگیریها هنوز کجای کارند و در شرایط هر چه بدتر و وحشتناک‌تر زندگی می‌کنند.
وقتی می‌بینیم چه کارهایی از شما بر می‌آید، آنهم بدون کمک کسی و فقط با امکانات مقاومت و در زمانی به این کوتاهی، دیگر جای لحظه‌ای تردید نسبت به نتیجه مبارزه‌یی که آخوندها را مجبور به ترک قدرت خواهد کرد باقی نمی‌ماند آنچه مهم است این است که مردم ایران بار دیگر فرصت، حق و اراده انتخاب را داشته باشند.
سخنران دیگر این مراسم اسقف ترقیخواه فرانسوی ژاک گایو بود. وی گفت:
خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز،
آینده پیشاپیش نوشته نمی‌شود. سال ۲۰۱۹وقایع جدیدی در پی خواهد داشت که ما به آن اشراف نداریم. همراه خواهد بود با عدم تعین‌های زندگی. وقایعی غیرمنتظره در پیش خواهد بود. اینچنین است و در این شرایط است که من می‌خواهم با خضوع و خوشنودی دو آرزو را برای این سال بکنم.
اولین آرزو این است که شهامت پیمودن راه آینده را داشته باشید. این آرزو برای شما نیست، خانم رئیس‌جمهور، چون از وقتی شما را می‌شناسم شهامت پیمودن راه آینده را داشتید. برای دوستانمان در اشرف۳هم نیست؛ در فیلمها دیدیم که کمبود شهامت ندارند. آنها با شیوه زندگیشان، با مقاومتشان، با کارهایشان این شهامت پیمودن راه آینده را بارز کردند. بنا بر این، این آرزو بیشتر برای ماست، اهالی اُور و سایر نقاط، تا در طی سال تسلیم حوادث نشویم، چون سال مهمی در پیش داریم.
این آرزو را به‌طور خاص برای مردم ایران دارم، آنهایی که به مقاومت ادامه می‌دهند، به تظاهرات ادامه می‌دهند، به مبارزه ادامه می‌دهند، به‌خصوص زنانی که به خیابانها می‌ریزند و ترسی به دل ندارند و حرفشان را می‌گویند و همگی آنها خواهان تغییر حکومت هستند. برای آنها آرزوی شهامت پیمودن راه آینده را دارم.
سپس، هم‌چنانکه شما الآن گفتید، امیدواریم که دول اتحادیه اروپا سیاست مماشات را کنار گذاشته و به مردم ایران در مقاومتشان و در همبستگیشان یاری برسانند.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar