fredag 30 november 2018

یونایتدپرس: دیدار از آلبانی کارزار دروغ‌پراکنی رژیم ایران را برملا می‌کند- مقاله استراون استیونسون


در سال ۲۰۱۳یک حمل‌ و نقل هوایی شروع شد و اولین مخالفان ایرانی وارد پایتخت آلبانی شدند. آنها به سلامت از جهنمی که به آنها در عراق تحمیل شده بود، خارج شدند. دولت آلبانی در تصمیمش برای ارائه یک مکان امن به مجاهدین خلق ایران متحد بود.
مدتی بعد (تا سال ۲۰۱۶)، ۳۰۰۰نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که زنده مانده بودند به‌طور امن در تیرانا مستقر شدند.
آخوندهای (حاکم بر ایران) از این‌که تلاش‌هایشان برای از بین بردن اپوزیسیون اصلی دموکراتیک علیه رژیم استبدادی‌شان خنثی شده بود به خشم آمدند.
آنها نمی‌توانستند بگذارند این مخالفان که برای میلیونها ایرانی ستمدیده، یک آینده آزاد و عدالت را بشارت می‌دهند، یک اشرف جدید و یک مرکز اپوزیسیون علیه رژیم استبدادی را بنا کنند.
یک کارزار شیطان‌سازی علیه مجاهدین شروع شد...
رژیم ایران حتی به اقدامات تروریستی متوسل شد و دیپلماتهایش را برای بمب‌گذاری در گردهمایی‌های آنها بکار گرفت...
از انگلستان دو جاسوس شناخته شده وزارت اطلاعات (رژیم) ایران که در کتابخانه کنگره آمریکا و در گزارش پنتاگون ثبت شده‌اند، به تیرانا آمدند. همان زوجی که در بیرون اشرف و کمپ لیبرتی در عراق قبل از این‌که حملات مرگبار به این کمپها صورت گیرند دیده شده بودند. در این حملات مرگبار ۱۶۸نفر کشته و بیش از ۱۷۰۰نفر مردان و زنان مجروح شدند.
حالا همینها در حال پرسه زدن در اطراف مجتمع جدید هستند که توسط اشرفیها در نزدیکی شهر مانز ساخته می‌شود. زیرا کمیساریای عالی پناهندگان در سپتامبر ۲۰۱۷مجاهدین پناهنده در آلبانی را مجبور به ترک محلهای اقامتشان در داخل شهر تیرانا کرد. بودجه سازمان ملل برای استقرار موقت آنها به پایان رسیده بود.

محل اقامت جدید که همه چیز آن‌را خودشان ساخته‌اند، اشرف۳نامگذاری شد...
روزنامه‌نگاران، سیاستمداران، وکلا و تجار، بازدیدکنندگان روزانه از این محل هستند.
من اخیراً از یک سفر ۳روزه به اشرف۳بازگشته‌ام، در این سفر یک هیأت بلندپایه از نمایندگان پارلمان اروپا از بروکسل متشکل از ۲عضو کمیته روابط خارجی پارلمان و معاون کمیته امنیت و دفاع با من همراه بودند، این سفر در هفته‌یی انجام شد که ۱۵۰نفر از نمایندگان پارلمان اروپا از تمام جناح‌ها و گروه‌های سیاسی با امضای یک بیانیه خواستار محکوم کردن نقض حقوق‌بشر در ایران شدند...
ما آزادانه به همه جای این مکان رفتیم و با صدها پناهنده ایرانی صحبت کردیم.
در عرض فقط ۱۲ماه این رزمندگان آزادیخواه سخت کوش و پیگیر، یک شهر کوچک را بنا کرده‌اند با مغازه‌ها، درمانگاه‌ها، امکانات ورزشی، آشپزخانه‌ها، نانوایی‌ها، مجموعه‌های آسایشگاه، سالنهای اجتماعات، دفاتر و استودیو ها.گزارش کامل و جامعی از این بازدید به‌زودی منتشر خواهد شد.

اما وزارت اطلاعات (رژیم) ایران در پی ارائه تصویر متفاوتی است. وزارت اطلاعات اقدام به تشویق روزنامه‌نگارانی برای نزدیک شدن مخفیانه به حصار اطراف اشرف۳و حتی به پرواز در آوردن پهپاد بر روی این مجموعه کرده است.
وزارت اطلاعات (رژیم) ایران مدعی است که بریدگان شکنجه و حتی کشته شده‌اند. این پوچ و چرند است.
آنها در یک داستان خدعه‌آمیز و فریبکارانه که بی‌وقفه تکرار می‌کنند مدعی هستند سمیه محمدی یک زن جوان ۳۸ساله به‌رغم خواستش در بازداشت نگه داشته می‌شود.
پدر و مادر وی هر دو شهروند دو تابعیتی ایرانی - کانادایی هستند که در گذشته در بیرون کمپ اشرف در عراق دیده شده‌اند که همراه با خدابنده و سینگلتون و دیگر مزدوران وزارت اطلاعات از طریق بلندگوها، در حال تهدید و ارعاب و بدگویی علیه ساکنان اشرف بودند.
همراه با پارلمانترهای برجستهٔ اروپا، من با سمیه در دیدارم از اشرف۳ ملاقات داشتم....
او می‌گوید سالها قبل از پدرش که متأسفانه دیگر عامل فعال وزارت اطلاعات (رژیم) ایران شده بود، اعلام برائت کرده است. سمیه گفت پدرش که یک لوله کش در کانادا بوده اخیراً چهار ماه در آلبانی بود و در هتل لوکس پلازا در تیرانا مستقر بود که روشن است هزینه‌اش را آخوندها پرداخته بودند.
سمیه افتخار می‌کند که یک عضو متعهد مجاهدین خلق است و برخلاف پدرش زندگیش را وقف جستجوی آزادی برای مردمش در ایران کرده است...

اما دروغهایی که توسط «ابلهان مفید» در رسانه‌های غرب علیه مجاهدین دیده می‌شود، آخوندها را گستاخ می‌کند...
شرم‌آور است که برخی رسانه‌ها سرکوب جاری در ایران را نادیده می‌گیرند. جایی که اعتصابات و اعتراضات انبوه، حدود یک‌سال است که روزانه ادامه داشته. کامیون‌داران اعتصابی حکم اعدام می‌گیرند و کارگران معترض نیشکر به ضربات شلاق و حبس‌های طولانی محکوم می‌شوند... آخوندها می‌دانند که روزهایشان به پایان نزدیک می‌شود.

نویسنده: استرون استیونسون هماهنگ‌کننده کارزار تغییر رژیم ایران، پارلمانتر اروپا از اسکاتلند از ۱۹۹۹تا ۲۰۱۴، مدیر هیات پارلمانی روابط با عراق از ۲۰۰۹تا ۲۰۱۴و رئیس گروه پارلمانی ایران آزاد از ۲۰۰۴تا ۲۰۱۴. او همچنین یک استاد بین‌المللی در رشته خاورمیانه و رئیس انجمن اروپایی آزادی عراق است.

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar