پیام زندانی سیاسی علی معزی، به‌مناسبت سومین سالروز دهم شهریور ۹۲- کهکشان زهره
دهم شهریور 92 پایداری خونفشان و رشادت بار آخرین گروه اشرفیان، ایستادگی را تکثیر و اشرف را جاودانه ساخت.
درک اوج صدق و فدا و عظمت حادثه و نیز درک مظلومیت و معصومیت و تعهد آنها، از ظرفیت من خارج است اما احساساتی هست که درون انسان را منقلب می‌سازد.
جمعیتی معدود در کیفیتی عظیم و مقاومت با دستان خالی، امانت سنگین نسلها را از کوران حوادث گذر داده و به کهکشان زهره سپردند.
یاد باد از آن 52تن پاکباختگان و تابندگان ابدی، مجاهدانی هم‌چون زهره قائمی و ژیلا طلوع، گیتی و حسین و دیگر ستارگان جاودان.
صلوات‌الله علیکم و علی ارواحکم و علی اجسادکم و علی اجسامکم وعلی شاهدکم و علی غائبکم و علی ظاهرکم و علی باطنکم
درود و رحمت خداوندی بر شما و بر جانهای پاک و تنها و پیکرهای شما باد.
در این مقطع نیز تثبیت شد که هیچ مانعی نمی‌تواند راه مبارزه برای حقوق مسلم مردم ایران را بر مجاهدانش ببندد.
اینگونه قربانی پرداختن برای آزادی و دموکراسی واقعی، آن هم در قرن بیست یکم ناشی از بی‌مسئؤلیتی مراجع و مجامع جهانی است. بلافاصله پس از پایان حادثه رژیم رنگ و رو باخته و مستاصل و درمانده خود را با ننگی که وبال گردنش شده بود تنها یافت.
بطوریکه در تلویزیون شعبده باز خود نخست اعلام کرد که مجاهدین داخل اشرف در درگیری داخلی بین خود همدیگر را کشته‌اند. اما ساعتی بعد مدعی شد که ملت عراق به اشرف حمله کرده است. در مرحله سوم هم که معلوم شد فاجعه و جنایت توسط نیروهای ویژه تحت‌امر مالکی و با همکاری و هماهنگی اربابانش صورت گرفته است.
بیگمان عزت و سر فرازی از آن مجاهدان متعلق به ملت ایران و خواری و شکست تاریخی از آن دشمنان مردم خواهد بود.
و سیعلم الذین ظلمو ای منقلب ینقلبون
علی معزی. زندان مرکزی کرج. شهریور 1394
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar