در روز دوم مهرماه، امید راشدی امیری یک جوان 36ساله و پدر یک فرزند که روز قبل از آن در اعتراض به بیکاری و تمدید نشدن قرارداد کارش و پس از مشاجره لفظی با عوامل رژیم در اتحادیه اصناف شهر رامشیر دست به خودسوزی زده بود در اهواز جان باخت.
تشدید بیکاری، فقر، بی‌خانمانی، ناهنجاریهای اجتماعی، اعتیاد، فحشا باعث افزایش خودکشی و خودسوزی در شهرهای مختلف کشور شده است.
در روز 8شهریور معلم بازنشسته، منصور کیهانی، پدر چهار فرزند، که از اخاذیهای رژیم برای صدور اجازه ساخت مسکن، کارد به استخوانش رسیده بود، در محوطه فرمانداری سنقر با بنزین خود را به آتش کشید و جان باخت.
در روز 21تیر یک زن کارگر کارگاه نان فانتزی در مشهد، به‌دنبال اختلاف با کارفرمایش خود را به آتش کشید.
در روز 30اردیبهشت‌ماه زنی به نام زرین کامرانی اهل روستای صفی‌آباد از توابع جوانرود به‌دلیل فقر و تنگدستی و مشکلات ناشی از آن دست به خودسوزی زد و جان خود را از دست داد.
در آخرین روزهای اردیبهشت یک کارگر 27ساله کارخانه فراسو که یک فرزند 6ساله داشت، در اعتراض به اخراج از کارخانه خود را به آتش کشید و جان باخت.
در روز 17اردیبهشت، یک دختر دانشجو در یک اقدام اعتراضی؛ در پارکینگ دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز ـ پردیس ـ خود را به آتش کشید.
در روز 14اردیبهشت، فریناز خسروانی، لیسانس کامپیوتر به‌منظور مقابله با تعرض یک مأمور اطلاعات آخوندی و برای فرار از دست او به ناچار خود را از طبقه چهارم هتل به پایین پرت کرد و در دم جان سپرد.
در روز 7اردیبهشت، علی اکبری، کارگر 45ساله کارخانه داروپخش، پدر 4 فرزند خود را از طبقه چهارم کارخانه داروپخش به پایین پرتاب کرد و به زندگی رنج‌آور خود پایان داد. دلیل خودکشی او ناتوانی در پرداخت هزینه‌های سنگین درمان فرزندش بود (خبرگزاری حکومتی ایلنا- 7اردیبهشت 94).
در اول اردیبهشت حمید فرخی دیزج ملک، 43ساله، پدر سه فرزند، یک دستفروش محروم تبریزی بر اثر شدت سوختگی جان خود را از دست داد. وی در روز 24فروردین در اعتراض به مصادره اموال ناچیزش توسط نیروهای رژیم آخوندی خود را در مقابل شهرداری منطقه هشت تبریز به آتش کشیده بود.
در روز دوم فروردین یونس عساکره کارگر 31ساله، پدر دو فرزند، از هموطنان عرب خرمشهر بر اثر خودسوزی جان باخت. او 10روز پیشتر در اعتراض به حملات مکرر نیروهای سرکوبگر به دکه‌اش و ممانعت از کسب و کار او، خود را به آتش کشیده بود.
در روز اول فروردین، عبدالکریم احمدی، کارگر از اهالی دیواندره در 60سالگی خود را حلق‌آویز کرد. او که توانایی تأمین نیازهای اولیه خود و خانواده‌اش را نداشت، پس از سالها مشقت به زندگی خود پایان داد.
کارگران و زحمتکشان ایران در شرایطی با فقر و گرسنگی و بیکاری دست به گریبانند که سرمایه‌های هنگفت ایران با سیاستهای ضدمیهنی این رژیم یا صرف سرکوب داخلی، صدور تروریسم و جنگ‌افروزی در منطقه و پروژه‌های سلاحهای کشتار جمعی می‌شود یا توسط سران رژیم چپاول می‌گردد.
تا نظام ولایت‌فقیه بر سر کار است، سهم محرومان از این حاکمیت چیزی جز افزایش سرکوب، فقر، گرسنگی، فحشا و اعتیاد نیست. تنها راه پایان بخشیدن بر این همه ستم و سرکوب سرنگونی رژیم ضدبشری آخوندی و استقرار دموکراسی و حاکمیت مردمی است.
در روز 8شهریور معلم بازنشسته، منصور کیهانی، پدر چهار فرزند، که از اخاذیهای رژیم برای صدور اجازه ساخت مسکن، کارد به استخوانش رسیده بود، در محوطه فرمانداری سنقر با بنزین خود را به آتش کشید و جان باخت.
در روز 21تیر یک زن کارگر کارگاه نان فانتزی در مشهد، به‌دنبال اختلاف با کارفرمایش خود را به آتش کشید.
در روز 30اردیبهشت‌ماه زنی به نام زرین کامرانی اهل روستای صفی‌آباد از توابع جوانرود به‌دلیل فقر و تنگدستی و مشکلات ناشی از آن دست به خودسوزی زد و جان خود را از دست داد.
در آخرین روزهای اردیبهشت یک کارگر 27ساله کارخانه فراسو که یک فرزند 6ساله داشت، در اعتراض به اخراج از کارخانه خود را به آتش کشید و جان باخت.
در روز 17اردیبهشت، یک دختر دانشجو در یک اقدام اعتراضی؛ در پارکینگ دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز ـ پردیس ـ خود را به آتش کشید.
در روز 14اردیبهشت، فریناز خسروانی، لیسانس کامپیوتر به‌منظور مقابله با تعرض یک مأمور اطلاعات آخوندی و برای فرار از دست او به ناچار خود را از طبقه چهارم هتل به پایین پرت کرد و در دم جان سپرد.
در روز 7اردیبهشت، علی اکبری، کارگر 45ساله کارخانه داروپخش، پدر 4 فرزند خود را از طبقه چهارم کارخانه داروپخش به پایین پرتاب کرد و به زندگی رنج‌آور خود پایان داد. دلیل خودکشی او ناتوانی در پرداخت هزینه‌های سنگین درمان فرزندش بود (خبرگزاری حکومتی ایلنا- 7اردیبهشت 94).
در اول اردیبهشت حمید فرخی دیزج ملک، 43ساله، پدر سه فرزند، یک دستفروش محروم تبریزی بر اثر شدت سوختگی جان خود را از دست داد. وی در روز 24فروردین در اعتراض به مصادره اموال ناچیزش توسط نیروهای رژیم آخوندی خود را در مقابل شهرداری منطقه هشت تبریز به آتش کشیده بود.
در روز دوم فروردین یونس عساکره کارگر 31ساله، پدر دو فرزند، از هموطنان عرب خرمشهر بر اثر خودسوزی جان باخت. او 10روز پیشتر در اعتراض به حملات مکرر نیروهای سرکوبگر به دکه‌اش و ممانعت از کسب و کار او، خود را به آتش کشیده بود.
در روز اول فروردین، عبدالکریم احمدی، کارگر از اهالی دیواندره در 60سالگی خود را حلق‌آویز کرد. او که توانایی تأمین نیازهای اولیه خود و خانواده‌اش را نداشت، پس از سالها مشقت به زندگی خود پایان داد.
کارگران و زحمتکشان ایران در شرایطی با فقر و گرسنگی و بیکاری دست به گریبانند که سرمایه‌های هنگفت ایران با سیاستهای ضدمیهنی این رژیم یا صرف سرکوب داخلی، صدور تروریسم و جنگ‌افروزی در منطقه و پروژه‌های سلاحهای کشتار جمعی می‌شود یا توسط سران رژیم چپاول می‌گردد.
تا نظام ولایت‌فقیه بر سر کار است، سهم محرومان از این حاکمیت چیزی جز افزایش سرکوب، فقر، گرسنگی، فحشا و اعتیاد نیست. تنها راه پایان بخشیدن بر این همه ستم و سرکوب سرنگونی رژیم ضدبشری آخوندی و استقرار دموکراسی و حاکمیت مردمی است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
4مهر 1394 (26سپتامبر 2015)
4مهر 1394 (26سپتامبر 2015)
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar