فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع، سیاست احتیاط و سربزیری رژیم پس از دریافت کلان ضربه سیاسی و اطلاعاتی در آلبانی و اخراج سفیر و رئیس ایستگاه اطلاعاتی رژیم از آلبانی را، برملا کرد و گفت: اخراج سفیر جمهوری اسلامی از آلبانی با هدف تخریب روابط با اروپا صورت گرفته، (ولی) (ما) به‌دلیل مسائل حاشیه‌ای، متن روابط با اروپا را زیر سؤال نخواهیم برد.
رئیس کمیسیون امنیت مجلس رژیم افزود: بسیاری از گروهها در تلاشند تا مناسبات جمهوری اسلامی با اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی را بر هم زنند، در میان کشورهای اروپایی هم برخی از آنها بی‌میل نیستند که چراغ سبزهایی به آمریکا نشان دهند... اما جمهوری اسلامی در قِبال چنین اتفاقاتی برخورد توأم با پختگی خواهد داشت.
پاسدار وحیدی، سرکرده قبلی نیروی تروریستی قدس و وزیر دفاع سابق رژیم، که تحت تعقیب بین‌المللی قرار دارد، گفت: روزی در تهران شاهد ۳۰۰عملیات مجاهدین بودیم.
پاسدار وحیدی که برای گروهی از مزدوران رژیم درباره بحرانهای گریبانگیر نظام سخنرانی می‌کرد، در سخنانش تأکید کرد که رژیم آخوندی پیوسته در معرض انواع فشارها و تحریمها قرار داشته است.
پاسدار وحیدی، همراه با ولایتی، فلاحیان و محسن رضایی در پرونده انفجار تروریستی بوئنوس‌آیرس در سال ۱۳۷۳تحت پیگرد بین‌المللی قرار دارند.
نام پاسدار وحیدی در لیستهای تحریم آمریکا و اروپا و قطعنامه ۱۸۰۳شورای امنیت نیز دیده می‌شود.
لازم به یادآوری است که روز ۲۹آذر۹۷سفیر و رئیس ایستگاه اطلاعاتی رژیم در آلبانی به‌علت نقض توافق‌های بین‌المللی ناظر بر مناسبات دیپلماتهای میهمان، توسط کشور میزبان اخراج شدند. این واقعه بازتاب وسیعی در جهان سیاست و رسانه‌ها داشت، بازتابی که نشان از اهمیت آن دارد.
این حرکت رژیم با توجه به آنچه که بر سر دیپلمات تروریست‌هایش در دیگر کشورهای اروپایی آمده(از جمله فرانسه، دانمارک، اتریش... و اخیراً هم آلبانی) نشان‌دهنده استیصال دیکتاتوری حاکم بر ایران در مقابله با بحرانهایی است که آن را به سراشیب سقوط انداخته‌اند. در این سراشیبی آخوندها راه نجات خود را در داخل کشور در سرکوب و در خارج کشور در تداوم عملیات تروریستی با استفاده از پوش دیپلماتیک می‌دانند.
خامنه‌ای ابتدا تیم‌های تروریستی‌اش را به آلبانی فرستاد که با دستگیری و اخراج ۲تن از آنها، نیات تروریستی و جنایتکارانه‌اش برملا شد.
در ماه مارس گذشته نخست‌وزیر آلبانی خود شخصاً خنثی شدن توطئه تروریستی رژیم در خاک این کشور را در یک مصاحبه تلویزیونی توضیح داد و جهان در برابر یک واقعه تروریستی دیکتاتوری حاکم بر ایران قرار گرفت.
واقعه بعدی عملیات تروریستی آخوندها برای هدف قرار دادن گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در پاریس بود که چند ماه پیش از این و با دستگیری دیپلمات خامنه‌ای در آلمان علنی شد و به‌مثابه یک بمب خبری در سراسر جهان صدا کرد.
عملیاتی که کماکان مورد تحقیق مشترک پلیس و قضاییه چند کشور اروپایی قرار دارد تا ابعاد کامل آن روشن گردد.
اکنون با آنچه که در آخرین روزهای آذر ۹۷در تیرانا اتفاق افتاد و منجر به اخراج مفتضحانه سفیر کبیر؟! رژیم و نفر دوم جاسوس‌خانه خامنه‌ای از آلبانی شد، ابعاد عملیات تروریستی رژیم حاکم بر ایران بیشتر و بهتر روشن می‌گردد. عملیاتی که با پوش دیپلماتیک انجام می‌گردد و تمامی توافق‌های بین‌المللی را زیر پا می‌نهد.
- این‌که هدف این حرکات تروریستی چیست و کیست را بعضاً کشورهایی که تروریستها را دستگیر کرده‌اند کم و بیش اعلام کرده‌اند و نیازی به تکرار ندارد.
- این‌که چرا دیکتاتوری خامنه‌ای در حالی‌که در بدترین شرایط انزوای بین‌المللی قرار دارد، باز هم دست از عملیات تروریستی نمی‌کشد نیز سؤالی است که پاسخ آن نهایتاً به بحران بقای رژیم در مقابله با قیام رو به گسترش مردم ایران برمی‌گردد، گرچه روشن است اما نیاز به توضیحات بیشتری دارد که خارج از حوصله این یادداشت است.
روشن است که خامنه‌ای در شرایطی نیست که توان انتخاب بین چند گزینه برای استمرار حیات رژیمش داشته باشد! او می‌خواهد به هر ترتیب که شده، بقای خود و رژیمش را با ضربه به آلترناتیوش تضمین کند و همین امر نشان می‌دهد که اگر این قبیل ماجراجویی‌های تروریستی برایش در تحلیل نهایی به صرفه نبود، آنها را متوقف می‌کرد. او بین انتخاب بود و نبود دست به چنین حرکاتی می‌زند.
تمامی این قضایا نشان می‌دهد که:
- بحران سرنگونی فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران چقدر جدی است!
- شورش‌های شهری و کارگری و روستایی چقدر برای حیات رژیم خطرناک‌اند!
- لذا ضربه زدن به پشتوانه مادی و معنوی این قیامها یعنی مجاهدین و مقاومت ایران برای خامنه‌ای حیاتی است زیرا که مجاهدین با استراتژی کانونهای شورشی به‌عنوان سمت‌دهند و راهنما با قیامهای مردم بپا خاسته پیوند خورده و عاملی برای استمرار و تضمینی برای پیشرفت و پیروزی قیامها شده‌اند.
اکنون خامنه‌ای بهتر از هر کس دیگری این را حس می‌کند که قیام روزبه‌روز تشدید می‌شود و تنها راه برون‌رفت از بحران سرنگونی، فقط و فقط وارد کردن ضربه اساسی به آلترناتیو و مقاومتی است که پشتوانه و خط‌دهنده و پیش‌برنده قیام است.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar