söndag 3 mars 2019

از معلمان بیاموزیم و به یاریشان بشتابیم


دور دیگر تحصن سراسری معلمان از روز ۱۲اسفند آغاز شد.
معلمان آزاده کشورمان از ششم اسفند ماه در اعتراض به دستگیری فعالان فرهنگی، موانع قانونی برای فعالیت رسمی، گرانی و وضع معیشت، نابرابری، نظام فاسد آموزشی و... فراخوان به تحصن سراسری داده بودند.

مهمترین خواسته‌های معلمان چیست

معلمان به پایین بودن حقوق و مزایای خود و زندگی در زیر خط فقر، تورم و گرانی افسارگسیخته و کاهش قدرت خرید؛ زندانی کردن معلمان؛ محرومیت از تشکل‌های مستقل؛‌ برخوردار نبودن از بیمه کارآمد و فراگیر؛ چپاول موجودی صندوق ذخیره فرهنگیان؛ اجرا نشدن قانون مدیریت خدمات کشوری از سال ۸۵؛ اجرا نشدن طرح رتبه‌بندی طی سه سال گذشته و اجرا نشدن طرح معلم تمام وقت معترض بوده و خواستار تأمین امنیت فعالان صنفی، آزادی معلمان دربند، لغو احکام درون سازمانی در خصوص فعالان صنفی و بازگشت به کار فعالان صنفی و فرهنگی هستند. یکی دیگر از خواسته‌های آنها حق تحصیل رایگان برای همه است.
معلمان همچنین به غیراستاندارد و ناایمن بودن مدارس، افت فاحش آموزش کشور و پایین بودن محتوای کتب آموزشی، فشردگی و شمار بالای دانش‌آموزان کلاسها و نبود بودجه مورد نیاز آموزش و پرورش کشور اعتراض دارند.
در واقع اینها حداقل‌هایی است که در این ۴۰سال حاکمیت آخوندی حل و فصل نشده است. معلمی که زیر بار قرض و گرانی و زیر خط فقر نمی‌تواند کمر راست بکند چگونه می‌تواند به درس و مشق دانش‌آموزان خود برسد؟

سابقه جنبش معلمان

واقعیت این است که در یک جامعه، میزان رشد و پیشرفت آن منوط به رسیدگی به وضعیت آموزش و پرورش آن جامعه است و عکس این موضوع نیز صادق است. از دیرباز یعنی از سال ۱۲۳۰خورشیدی که مدرسه دارالفنونتأسیس شد، معلمان در کشور ما برای بر قراری و تحقق یک نظام آموزشی سالم و کارآمد مبارزه کرده و در این راه شهدایی هم داده‌اند شهدایی هم‌چون خانعلی، صمد بهرنگی، آرش کمانگر و صدها معلم آزاده و انقلابی دیگر که خون پاکشان را در جهت پیشرفت و اعتلای جنبش از مشروطه تا نهضت جنگل و نهضت ملی شدن نفت در زمان مصدق و انقلاب ضدسلطنتی ۵۷و نیز در جهت سرنگونی رژیم آخوندی نثار کرده‌اند، آموزگارانی که در صدر آنان باید از فاطمه امینی و مرضیه اسکویی نام برد.

حرکت‌های اعتراضی معلمان در سال‌های اخیر

در سال‌های اخیر معلمان کشور مان دهها حرکت اعتراضی داشته‌اند که در این مسیر تعدادی از معلمین آزاده دستگیر و زندانی شده‌اند و هنوز در زندانهای رژیم ددمنش آخوندی زیر شکنجه هستند.
تعدادی از این حرکتها از این قرار است،
۱۷اردیبهشت ۹۴تظاهرات معلمان و فرهنگیان در تهران و تعدادی از شهرهای ایران
۲۷مرداد ۹۴- تحصن اعتراضی در مقابل مجلس ارتجاع
۱۶مهر معلمان و فرهنگیان شریف کشور در تهران و دیگر شهرهای کشور دست به تجمع زدند.
۹تیر ۹۵تحصن معلمان نهضت سواد آموزی از استانهای مختلف کشور در مقابل مجلس ارتجاع
۱۴آذر ۹۵تظاهرات گسترده فرهنگیان بازنشسته در تهران و کرمانشاه
۱۹اسفند ۹۵تجمع اعتراضی فرهنگیان و معلمان شاغل و بازنشسته در تهران و شهرهای مختلف
۱۳مهر ۹۶تجمع اعتراضی فرهنگیان در ۲۸شهر کشور به‌ مناسبت روز جهانی معلم
۲۰اردیبهشت ۹۷ـ تجمع سراسری فرهنگیان شاغل بازنشسته ۳۱شهر ایران
۳۰آذر۹۷فریاد اعتراض معلمان و فرهنگیان در اصفهان و یزد ۲دی ۱۳۹۷تجمع اعتراضی و تظاهرات معلمان آزاده و آگاه تبریز
۶دیماه معلمان و فرهنگیان اصفهان طبق فراخوان قبلی، در مقابل اداره آموزش و پرورش دست به تجمع زدند.
۲۴دی ۹۷فریاد معلمان و فرهنگیان علیه خیانت دولت و حمایت مجلس
۲۵بهمن ۹۷تجمع اعتراضی معلمان و فرهنگیان در ۶استان کشور

شعارهای معلمان

طنین فریاد معلمان از بیداد
طنین فریاد معلمان از بیداد

در این حرکتها و تجمعات اعتراضی معلمان شریف و آزاده میهنمان ضمن اعلام خواسته‌های برحق خود با شعارهای کوبنده‌ای بر تسلیم ناپذیری و سازش ناپذیری خود تا تحقق خواست هایشان پا می‌فشردند. شعارهایی هم‌چون،
معلم می‌میرد ـ ذلت نمی‌پذیرد
همه‌اش نباید ترسید، راه بیفتیم ترسماًن می‌ریزد».
می زنم فریاد هر چه باداباد وای از این توفان وای از این بیداد
معلم نان ندارد معلم مسکن ندارد معلم قرض دارد
فعالان صنفی معلمان را آزاد کنید
آینده معلم تأمین باید گردد
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
نه زندان، نه تهدید، نه اخراج، معلم زندانی آزاد باید گردد
جای معلم در زندان نیست
امنیت معلم تأمین باید گردد
تشکل حق مسلم ماست
منزلت، معیشت حق مسلم ماست
بیمه تکمیلی کارآمد حق مسلم ماست
ما خواهان حقوق بالاتر از خط فقر هستیم
آقای روحانی در عدالتت شک کن»، «تحقیر اجتماعی و اقتصادی معلم تا کی
حقوق ما هیچ تناسبی با تورم کمرشکن ندارد
ما خواهان رفع تبعیض از سطوح مختلف آموزش و پرورش هستیم
معلم بیدار است از تبعیض بیزار است
تشکل یابی حق مسلم ماست
خصوصی سازی مدارس را متوقف کنید
آموزش کیفی برابر و رایگان می خواهیم

نقطه اشتراک حرکت‌های اعتراضی سالهای اخیر
در واقع در ایران آخوندزده ما هر قشر و طبقه‌ای از مردم این جامعه مشکلات خاصی از قبل حاکمیت این اوباشان ضدفرهنگ دارند. اما همه در یک چیز شریکند آنهم وضعیت اسفناک و
فاجعه‌آمیز معیشتی است. خود سردمداران رژیم می‌گویند که میلیونها نفر گرسنه و زیر خط فقر هستند. حقوق کارگران و کارمندان ماهها پرداخت نمی‌شود. اختلاسهای نجومی به یک موضوع روزمره تبدیل شده است. چپاول و غارت دسترنج مردم محروم و ریختن آن به جیب سپاه و بسیجی و از آن طریق به جنگ‌افروزی‌هایش در منطقه موضوعی است که آشکارا خامنه‌ای و روحانی اعلام می‌کنند به این کار افتخار می‌کنیم.
باچنین وضعیتی حال وروز معلمان و وضعیت آموزشی معلوم است که از چه قرار است. در جامعه‌یی که معلم از حداقل رفاه محروم باشد و دائماً در دغدغه تأمین هزینه زندگی و معیشت خود باشد نمی‌تواند به رشد علمی و شخصیتی دانش‌آموزان بیاندیشد.

مقایسه دستمزد معلمان ما با دیگر کشورها

یک مقایسه ساده با دیگر کشورها بیانگر وضعیت وخیم معیشتی معلمان ایرانی است. در کشور لوکزامبورگ یک معلم کلاس هفتم به بالا با ۱۰سال سابقه کار ۱۰۰هزار دلار سالانه حقوق می‌گیرد. در ترکیه ۲۷هزار دلار و در ایران۳الی ۴هزار دلار است!
حتی در مقایسه با کشورهای فقیری مثل مالزی و لبنان و اردن که حقوق معلمانشان ۷برابر ایران است، وضعیت حقوقی معلمان ما فاجعه‌بار است.

فقر سرمایه‌گذاری در امر آموزش و پرورش

از سوی دیگر سرمایه‌گذاری در امر آموزش و پرورش بمراتب بدتر از این است طوری که در مقایسه با کشورهای دیگر ابعاد فاجعه بیشتر آشکار می‌شود. مثلاً فرانسه ۲۰برابر، نروژ۴۸برابر
حتی ترکیه ۵برابر ایران در این امر سرمایه‌گذاری دارند.
شعار حق‌طلبانه معلمان "معیشت، منزلت، حق مسلم ماست" فریاد اکثریت مردمی است که زیر خط فقر زندگی می‌کنند و دیگر تاب تحمل این شرایط را ندارند. این یک خواست حداقل است اما تنها به معلمین هم محدود نمی‌شود. کارگران در بخشهای مختلف تولیدی و خدماتی مدتهاست برای اضافه دستمزد و پرداخت دستمزهای عقب‌افتاده خود در حال مبارزه و اعتصاب اند.
این البته در شرایطی است که آخوندها برای طلبه‌ها و حوزه‌های متعفن آخوندی صدها برابر بودجه آموزش و پرورش، پول اختصاص می‌دهند. خوب است بدانیم که سرانه آموزشی یک طلبه بیشتر از ۲۰۰برابر سرانه یک دانش‌آموز این مملکت است! چیزی که از آن به‌عنوان آپارتاید آموزشی اسم می‌برند.

معلمان، پیشتاز همبستگی صنفی در قیام ایران

معلمان همچنین در جریان اعتصاب‌های کارگری خوزستان(هفت‌تپه و فولاد اهواز) فعالانه وارد شده و با حمایت از کارگران، گام مهمی در ایجاد با دیگر اقشار و طبقات معترض برداشتند.
معلمان به‌رغم سرکوب گسترده‌یی که رژیم با وارد کردن نیروهای سرکوبگر از یک‌سو و گسیل عناصر نفوذی و اعتصاب‌شکن خود به داخل تشکل‌های معلمان از سوی دیگر، به‌خرج داده، تاکنون موفق شده‌اند حرکات اعتراضی خود را با روندی رو به‌ رشد، تداوم بخشند و‌ ادامه این مبارزه می‌تواند نقطه عطفی در روند مبارزات خود معلمان و دیگر اقشار در حال اعتراض باشد.
اکنون درس بعدی این است از کلاسهای درس معلمان در خیابان‌ها بیاموزیم و به یاریشان بشتابیم.

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar