پارلمانترها و شخصیتهای بینالمللی، طی پیامهایی در همبستگی با گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در پاریس، دیکتاتوری آخوندی را بهخاطر موج اعدامها و صدور تروریسم و بهویژه همدستی با بشار اسد در کشتار مردم سوریه محکوم کردند.
پیامهای استیو مک کیب و مارک ویلیامز – نمایندگان پارلمان انگلستان و سهیر آتاسی - عضو هیأت عالی مذاکرات اپوزیسیون سوریه:
شما حق دارید که حملات غیرقانونی علیه رزمندگان جنبش مقاومت هم در اشرف و هم اخیراً در لیبرتی را برجسته کنید. ساکنان اشرف و اکنون لیبرتی بایستی دارای حق تضمین حفاظت بر طبق کنوانسیون ژنو باشند، به همین دلیل بسیاری از نمایندگان پارلمان و مجلس اعیان در همبستگی با پارلمان انگلستان یک پیشنهاد رسمی را امضا کردند و این نگرانیها را برجسته کردند. جنایاتی که [علیه ساکنان لیبرتی] صورت گرفته است کاملاً غیرقابلقبول است و رژیم ایران و وابستگان آن در عراق باید بهخاطر آنچه که معادل جنایت علیه بشریت است، مورد حسابرسی قرار بگیرند.
لیبرتی نیاز به حفاظت دارد. لیبرتی باید مانند آنچه که اشرف بود، یک سنگر مقاومت و حقوقبشر باشد، مانند همان که ما در همهجای دنیا از آن بهره میبریم، نه اینکه مورد حمله قرار گیرد و یا مورد فشار و ارعاب باشد. بنابراین، این مسئولیت دولت انگلستان است و نمیتواند خودش را کنار بکشد و بگوید که این موضوع ربطی به ما ندارد. نقض حقوقبشر در هرکجای دنیا که باشد به همه ما ربط دارد. و این همچنین مسئولیت دولت آمریکا و البته سازمان ملل است که همیشه باید آن حقوق و آزادیها را تضمین کند.
من خواهان آن هستم که دموکراسی معنا و مفهومی داشته در ایران باشد و مردم از انتخاب آزادانه برخوردار باشند؛ یک نظام آزاد، غیرمذهبی و دموکراتیک، همان چیزی که هدف مریم رجوی و همکاران او در شورای ملی مقاومت بوده است. من از مزیت شرکت در بسیاری از گردهماییهای سالانه برخوردار بودهام تا حمایت عظیمی را که این جنبش از سوی جامعه بینالمللی برخوردار است ببینم. اما مهمتر از آن، تعداد بسیار زیاد ایرانیان در تبعید که بهدلیل دریغشدن دموکراسی از خودشان در تبعیدند، در پاریس گردهم میآیند تا مریم رجوی و پیامهای حمایت را بشنوند. این یک واقعه شگفتیآور است که به همه ما اهمیت و قدرت دموکراسی را یادآوری میکند. متأسفانه همین از مردم ایران دریغ شده است. لذا این یک بزرگداشت است که به مردم ایران یادآوری میکند، آنها دوستانی در خارج دارند و در انتظار روزی هستند که بسیاری از این تبعیدیان و حتی سیاستمدارانی مانند من، بتوانند از ایران آزاد و دموکراتیک بازدید کنند.
این یک فاجعه باقی میماند که رژیم ایران طی سالیان با نقض حقوق انسانی مردم ایران آنها را با زور و اجبار تحت انقیاد خود قرار داده است. این مدتهای طولانی ادامه یافته است. تمامی امیدهایی که مردم در سال 1979 برای تغییر داشتند از بین رفت، هر گونه امیدی به تغییر با انتخاب روحانی، خودفریبی است. ۲۴۰۰ اعدام و اعدامهای سیاسی که طی سه سال گذشته انجام گرفته، بایستی برای جامعه بینالمللی هشدار جدی باشد که هیچ بهبودی نبوده است، وضعیت وخیمتر شده، نوجوانان محکوم به اعدام میشوند، آزادیهای مدنی پایهیی از مردم دریغ میشود، وضعیت طوری است که ولیفقیه میتواند تعیین کند که چه کسی در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کند. اینها همه به بنیادیترین موازین حقوقبشر مربوط میشود که باید همه در جهان از آن برخوردار باشند، ولی متأسفانه مردم ایران از آنها محرومند. به همین دلیل بسیاری از نمایندگان مجلس قطعنامههای پارلمانی را امضا کردهاند؛ یک اعلام حمایت از این آرمان از جانب افرادی از تمامی تمایلات سیاسی از هر دو مجلس و همه احزاب و همین حمایت در سراسر جهان تکرار شده در محکومیت نقض حقوقبشر در ایران. این وضعیت باید خاتمه پیدا کند و ما همگی شانه به شانه از بنیادیترین حقوق انسانی حمایت میکنیم که همه باید از آن برخوردار باشیم و حق همگان است.
این رژیمی است که خود مشکل است، من فکر میکنم بهدلیل مشکلاتی که با آن مواجه است بیشتر سرکوبگر میشود. ما نباید هیچ توهمی در مورد آنچه که در اینجا اتفاق میافتد داشته باشیم. افراد دستگیر و به دروغ به جرایم سیاسی متهم میشوند، زندانیان سیاسی از درمان پزشکی محروم میشوند. اتحادیههای کارگری مورد آزار و اذیت قرار میگیرند. همه الگوها اینجا سرکوب و عدم احترام به حقوق اساسی مردم و حاکمیت قانون است.
به غرب روحانی و همکارانش گفتهاند که او یک مدره است. من ترجیح میدهم مردم را با اعمالشان قضاوت کنم، من فکر نمیکنم که عدم احترام به حاکمیت قانون، عدم احترام به حقوقبشر نمونه بسیار خوبی از اعتدال باشد. آنها در هر دو مورد توسعه موشک میانبرد و دور برد ناقض قطعنامه سازمان ملل هستند. بهتازگی یک ویدیو در گردش است که در آن آنها جوانان را به رفتن و دفاع از رژیم اسد تحریک میکنند. اینها عمل یک کشور و یا دولت معتدل نیست.
واضح است یک اپوزیسیون وجود دارد مخالفت در داخل ایران وجود دارد، به این دلیل است که ما اعتصابات و تظاهرات را میشنویم، آخوندها فشار زیادی به (ساکنان) در کمپ لیبرتی میآورند. علت این است که آنها در تلاش برای درهم شکستن اپوزیسیون در آنجا هستند. به همین دلیل، آنها دائماً خواستار آن هستند که دولتهای غربی حقوق خانم رجوی را انکار کنند چون از اپوزیسیون اصولی که او ارائه میدهد میترسند و شما میدانید که آینده بهوضوح حول طرح 10 مادهای او شکل میگیرد. عناصر کلیدی روشن است، ما نیاز به برابری جنسیتی در ایران داریم، ما باید انتخابات آزاد در ایران داشته باشین، ما نیاز به یک دستگاه قضایی مستقل در ایران داریم و ما نیاز به لغو مجازات اعدام داریم. اینها آن نوع اقداماتی هستند که اجازه خواهد داد ایران جایگاه مناسب خود در جهان را بیابد.
من بسیار مفتخرم که در این رویداد در پاریس در سال گذشته بودم و امیدوارم که بتوانم امسال هم شرکت کنم. این یک رویداد بسیار بزرگ است. باید آن را دید تا باور کرد با شخصیتهای سیاسی از سراسر جهان. دولتمردان بسیار ارشد آمریکا، شخصیتهای سیاسی بریتانیایی بسیار برجسته و دیگر کشورها در سراسر اروپا، کانادا، دیگر بخشهای جهان. این یک رویداد سیاسی عمده است و آنچه همه این افراد بصورت مشترک دارند این است که آنها به یک دولت دموکراتیک و حاکمیت قانون احترام میگذارند. و آنها برای نشاندادن حمایت خود از مریم رجوی شرکت میکنند، بهدلیل آنچه که او از آن دفاع میکند.
پیامهای استیو مک کیب و مارک ویلیامز – نمایندگان پارلمان انگلستان و سهیر آتاسی - عضو هیأت عالی مذاکرات اپوزیسیون سوریه:
مارک ویلیامز - نماینده پارلمان انگلستان از حزب لیبرالدمکرات:
طی 3سالی که روحانی به قدرت رسیده، ۲۴۰۰ شهروند ایرانی اعدام شدهاند و این منعکسکننده وضعیت وخیم حقوقبشر است که توسط سازمانهای بینالمللی حقوقبشر مانند عفو بینالملل نیز به آن اشاره شده است. نگرانیهای واقعی نسبت به جنایاتی (وجود دارد) که علیه نوجوانان و زنان و سایر اقشار جامعه صورت گرفته است.شما حق دارید که حملات غیرقانونی علیه رزمندگان جنبش مقاومت هم در اشرف و هم اخیراً در لیبرتی را برجسته کنید. ساکنان اشرف و اکنون لیبرتی بایستی دارای حق تضمین حفاظت بر طبق کنوانسیون ژنو باشند، به همین دلیل بسیاری از نمایندگان پارلمان و مجلس اعیان در همبستگی با پارلمان انگلستان یک پیشنهاد رسمی را امضا کردند و این نگرانیها را برجسته کردند. جنایاتی که [علیه ساکنان لیبرتی] صورت گرفته است کاملاً غیرقابلقبول است و رژیم ایران و وابستگان آن در عراق باید بهخاطر آنچه که معادل جنایت علیه بشریت است، مورد حسابرسی قرار بگیرند.
لیبرتی نیاز به حفاظت دارد. لیبرتی باید مانند آنچه که اشرف بود، یک سنگر مقاومت و حقوقبشر باشد، مانند همان که ما در همهجای دنیا از آن بهره میبریم، نه اینکه مورد حمله قرار گیرد و یا مورد فشار و ارعاب باشد. بنابراین، این مسئولیت دولت انگلستان است و نمیتواند خودش را کنار بکشد و بگوید که این موضوع ربطی به ما ندارد. نقض حقوقبشر در هرکجای دنیا که باشد به همه ما ربط دارد. و این همچنین مسئولیت دولت آمریکا و البته سازمان ملل است که همیشه باید آن حقوق و آزادیها را تضمین کند.
من خواهان آن هستم که دموکراسی معنا و مفهومی داشته در ایران باشد و مردم از انتخاب آزادانه برخوردار باشند؛ یک نظام آزاد، غیرمذهبی و دموکراتیک، همان چیزی که هدف مریم رجوی و همکاران او در شورای ملی مقاومت بوده است. من از مزیت شرکت در بسیاری از گردهماییهای سالانه برخوردار بودهام تا حمایت عظیمی را که این جنبش از سوی جامعه بینالمللی برخوردار است ببینم. اما مهمتر از آن، تعداد بسیار زیاد ایرانیان در تبعید که بهدلیل دریغشدن دموکراسی از خودشان در تبعیدند، در پاریس گردهم میآیند تا مریم رجوی و پیامهای حمایت را بشنوند. این یک واقعه شگفتیآور است که به همه ما اهمیت و قدرت دموکراسی را یادآوری میکند. متأسفانه همین از مردم ایران دریغ شده است. لذا این یک بزرگداشت است که به مردم ایران یادآوری میکند، آنها دوستانی در خارج دارند و در انتظار روزی هستند که بسیاری از این تبعیدیان و حتی سیاستمدارانی مانند من، بتوانند از ایران آزاد و دموکراتیک بازدید کنند.
این یک فاجعه باقی میماند که رژیم ایران طی سالیان با نقض حقوق انسانی مردم ایران آنها را با زور و اجبار تحت انقیاد خود قرار داده است. این مدتهای طولانی ادامه یافته است. تمامی امیدهایی که مردم در سال 1979 برای تغییر داشتند از بین رفت، هر گونه امیدی به تغییر با انتخاب روحانی، خودفریبی است. ۲۴۰۰ اعدام و اعدامهای سیاسی که طی سه سال گذشته انجام گرفته، بایستی برای جامعه بینالمللی هشدار جدی باشد که هیچ بهبودی نبوده است، وضعیت وخیمتر شده، نوجوانان محکوم به اعدام میشوند، آزادیهای مدنی پایهیی از مردم دریغ میشود، وضعیت طوری است که ولیفقیه میتواند تعیین کند که چه کسی در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کند. اینها همه به بنیادیترین موازین حقوقبشر مربوط میشود که باید همه در جهان از آن برخوردار باشند، ولی متأسفانه مردم ایران از آنها محرومند. به همین دلیل بسیاری از نمایندگان مجلس قطعنامههای پارلمانی را امضا کردهاند؛ یک اعلام حمایت از این آرمان از جانب افرادی از تمامی تمایلات سیاسی از هر دو مجلس و همه احزاب و همین حمایت در سراسر جهان تکرار شده در محکومیت نقض حقوقبشر در ایران. این وضعیت باید خاتمه پیدا کند و ما همگی شانه به شانه از بنیادیترین حقوق انسانی حمایت میکنیم که همه باید از آن برخوردار باشیم و حق همگان است.
استیو مک کیب نماینده پارلمان انگلیس
بدیهی است که ما همه در مورد وضعیت حقوقبشر در ایران بسیار نگران هستیم. من درک میکنم چیزی حدود 1000 اعدام در سال گذشته وجود داشته است. اعدامهای علنی، مجازاتهای قرونوسطایی مانند قطع عضو و درآوردن چشم وجود دارد. همه اینها تصویر یک دولت بسیار ناپایدار که در آن توجهی به حقوقبشر نمیشود را ترسیم میکند.این رژیمی است که خود مشکل است، من فکر میکنم بهدلیل مشکلاتی که با آن مواجه است بیشتر سرکوبگر میشود. ما نباید هیچ توهمی در مورد آنچه که در اینجا اتفاق میافتد داشته باشیم. افراد دستگیر و به دروغ به جرایم سیاسی متهم میشوند، زندانیان سیاسی از درمان پزشکی محروم میشوند. اتحادیههای کارگری مورد آزار و اذیت قرار میگیرند. همه الگوها اینجا سرکوب و عدم احترام به حقوق اساسی مردم و حاکمیت قانون است.
به غرب روحانی و همکارانش گفتهاند که او یک مدره است. من ترجیح میدهم مردم را با اعمالشان قضاوت کنم، من فکر نمیکنم که عدم احترام به حاکمیت قانون، عدم احترام به حقوقبشر نمونه بسیار خوبی از اعتدال باشد. آنها در هر دو مورد توسعه موشک میانبرد و دور برد ناقض قطعنامه سازمان ملل هستند. بهتازگی یک ویدیو در گردش است که در آن آنها جوانان را به رفتن و دفاع از رژیم اسد تحریک میکنند. اینها عمل یک کشور و یا دولت معتدل نیست.
واضح است یک اپوزیسیون وجود دارد مخالفت در داخل ایران وجود دارد، به این دلیل است که ما اعتصابات و تظاهرات را میشنویم، آخوندها فشار زیادی به (ساکنان) در کمپ لیبرتی میآورند. علت این است که آنها در تلاش برای درهم شکستن اپوزیسیون در آنجا هستند. به همین دلیل، آنها دائماً خواستار آن هستند که دولتهای غربی حقوق خانم رجوی را انکار کنند چون از اپوزیسیون اصولی که او ارائه میدهد میترسند و شما میدانید که آینده بهوضوح حول طرح 10 مادهای او شکل میگیرد. عناصر کلیدی روشن است، ما نیاز به برابری جنسیتی در ایران داریم، ما باید انتخابات آزاد در ایران داشته باشین، ما نیاز به یک دستگاه قضایی مستقل در ایران داریم و ما نیاز به لغو مجازات اعدام داریم. اینها آن نوع اقداماتی هستند که اجازه خواهد داد ایران جایگاه مناسب خود در جهان را بیابد.
من بسیار مفتخرم که در این رویداد در پاریس در سال گذشته بودم و امیدوارم که بتوانم امسال هم شرکت کنم. این یک رویداد بسیار بزرگ است. باید آن را دید تا باور کرد با شخصیتهای سیاسی از سراسر جهان. دولتمردان بسیار ارشد آمریکا، شخصیتهای سیاسی بریتانیایی بسیار برجسته و دیگر کشورها در سراسر اروپا، کانادا، دیگر بخشهای جهان. این یک رویداد سیاسی عمده است و آنچه همه این افراد بصورت مشترک دارند این است که آنها به یک دولت دموکراتیک و حاکمیت قانون احترام میگذارند. و آنها برای نشاندادن حمایت خود از مریم رجوی شرکت میکنند، بهدلیل آنچه که او از آن دفاع میکند.
سهیر آتاسی - عضو هیأت عالی مذاکرات اپوزیسیون سوریه:
پیام اپوزیسیون سوریه این است که صرفنظر از هر کاری که این رژیمها بکنند، در نهایت، این خلقها هستند که باید با همدیگر همبسته بشوند؛ خلقهایی که خواهان آزادی هستند. این رژیمها نمیتوانند در همبستگی بین خلقها اخلال و کارشکنی کنند. بنابراین مردم سوریه و مردم ایران که به خوبی امروز در مقاومت ایران نمایندگی میشوند عملاً نشان دادند که در رویارویی با رژیم کشتار و تروریسم حکومتی، متحد هستند. امروز رژیم آخوندها و رژیم اسد، تروریسم حکومتی را نمایندگی میکنند.
رژیم آخوندها، وقتی نیروهای ویژه و پاسداران را به نبرد سوریه اعزام میکند، میخواهد انظار را از هر گونه حرکت و جنبشی که در داخل ایران صورت میگیرد و خواهان ریشهکنی رژیم آخوندی است، منحرف کند. اما فکر نمیکنیم که او در این امر موفق شود؛ ما از همین امروز با گامهای مستمر و پیگیر تلاش خواهیم کرد تا نگذاریم موفق بشود.
قطعاً ما امیدواریم و تمامی آزادگان مردم ایران را فرا میخوانیم که در این گردهمایی بزرگ شرکت کنند، ما میخواهیم صدای آنها را بشنویم که در همبستگی با مردم سوریه در رویارویی با قتل و رویارویی با محاصره هستند. محاصره یک جنایت جنگی است، یک استراتژی رژیم آخوندهاست. سلاح محاصره، سلاحی کشندهتر است و یک استراتژی است که رژیم اسد از رژیم آخوندها دریافت کرده است.
رژیم آخوندها، وقتی نیروهای ویژه و پاسداران را به نبرد سوریه اعزام میکند، میخواهد انظار را از هر گونه حرکت و جنبشی که در داخل ایران صورت میگیرد و خواهان ریشهکنی رژیم آخوندی است، منحرف کند. اما فکر نمیکنیم که او در این امر موفق شود؛ ما از همین امروز با گامهای مستمر و پیگیر تلاش خواهیم کرد تا نگذاریم موفق بشود.
قطعاً ما امیدواریم و تمامی آزادگان مردم ایران را فرا میخوانیم که در این گردهمایی بزرگ شرکت کنند، ما میخواهیم صدای آنها را بشنویم که در همبستگی با مردم سوریه در رویارویی با قتل و رویارویی با محاصره هستند. محاصره یک جنایت جنگی است، یک استراتژی رژیم آخوندهاست. سلاح محاصره، سلاحی کشندهتر است و یک استراتژی است که رژیم اسد از رژیم آخوندها دریافت کرده است.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar