تصویری از هزینه سفره افطار + عکس

هزینه‌یی که یک نفر در ماه رمضان برای انداختن سفر افطاری که دارای حداقلها باشد می‌بایست بپردازد حدود 13000هزار تومان است.

بر این اساس هر فرد به‌طور معمول در وعده افطار خود یک پرس حلیم به ارزش 7هزار تومان میل می‌نماید همچنین هزینه خرما، گردو، قند و چای حدود 2هزار تومان برای یک نفر تمام می‌شود.

 

حالا اگر سایر اقلام پر مصرف در این ماه مانند یک پرس کله پاچه، میوه و آش نیز در کنار این سفره باشد باید به ترتیب حدود 10هزار تومان، 2هزار تومان و 7هزار تومان نیز برای آنها پرداخت کند که به این ترتیب هزینه سفره فرد به 32هزار و 500 تومان افزایش می‌یابد.

رئیس اتحادیه طباخان گفت: ”قیمت یک دست کله پاچه کامل مناسب برای 5نفر به همراه آب گوشت بین 40 تا 45هزار تومان تعیین شده است که این قیمت صرفاً در صورت ارائه خدمات بیشتر از سوی طباخی برای مشتریان حاضر در محل می‌تواند تا حد اندکی افزایش یابد“.

 

رئیس اتحادیه میوه و سبزی نیز گفت: ”قیمت میوه‌های لوکس و مجلسی در ماه رمضان کاهش یافته و در مقابل قیمت سبزی آش و هندوانه افزایش می‌یابد“.

 

وی درباره علت گرانی هندوانه گفت: ”قیمت هندوانه به سبب گرمازدگی و کاهش تولید در خوزستان و دزفول افزایش یافته به‌طوریکه اکنون به مرز کیلویی هزار و 300 تومان رسیده است“.

 

حسین مهاجران همچنین افزود: ”در حال حاضر هر کیلو گیلاس تکدانه 8 الی 13هزار تومان، زردآلو 4 تا 8هزار تومان، توت فرنگی سنندج 4 تا 8هزار تومان، گوجه درختی 4 تا 8هزار تومان، موز 3هزار و 800 الی 4هزار و 500 تومان به فروش می‌رسد“.

 

وی در ادامه گفت: ”هر کیلو خیار بوته‌ای 2هزار و 500 الی 3هزار تومان، خیار درختی 600 الی هزار و 200 تومان، گوجه فرنگی 600 تا هزار تومان، سیب زمینی و پیاز 600 تا هزار تومان، سبزی خوردن 2هزار تومان و میانگین سبزی جور 800 تومان در میدان به فروش می‌رسد“.

مهاجران درباره قیمت خرما افزود: ”از یک ماه گذشته تا کنون قیمت هر کیلو خرما رطب زاهدی 2هزار تومان افزایش یافته به‌طوریکه اکنون به مرز 8هزار و 500 تومان رسیده است“.

 

 

قاسمعلی حسنی عضو اتحادیه مواد غذایی رژیم با اشاره به قیمت برنج همچنین اضافه کرد: ”از دی ماه گذشته به‌طور میانگین هر ماه قیمت برنج 3 درصد افزایش داشته به‌طوریکه اکنون حداکثر هر کیلو برنج ایرانی 12هزار تومان است“.

وی درباره قیمت خرما و حبوبات گفت: ”قیمت خرما در 15روز گذشته 30 تا 60 درصد افزایش داشته و همچنین حبوبات از 40روز گذشته 5 تا 15 درصد گران شده که مجدد بعد از ماه رمضان و کشت مجدد محصول قیمت ها کاهش می‌یابد“.

حسنی اضافه کرد: ”در 20روز گذشته قیمت چای در برخی برندها غیرقانونی افزایش یافته است و می‌توان گفت که قیمت قند و شکر با 10 درصد افزایش به ترتیب در عمده فروشیها به مرز 2هزار و 500 الی 2هزار و 900 تومان رسیده که این رقم در خرده فروشیها با احتساب 12 درصد سود خرده فروشی عرضه می‌شود“.

رئیس اتحادیه شیرینی و شکلات هم گفت: ”هر کیلو زولبیا و بامیه با کیفیت بالا برای واحدهای درجه یک 11هزار تومان، درجه دو 10هزار و 500 تومان مصوب شد“.

 

وی با اشاره به گرانتر شدن قیمت زولبیا و بامیه افزود: ”سال گذشته هر کیلو زولبیا و بامیه به قیمت 9هزار و 600 تومان به فروش می‌رسید که امسال با توجه به نرخ مصوب تعیین شده هر کیلو زولبیا 10 الی 12 درصد افزایش یافته است“.

رئیس اتحادیه آش و حلیم نیز گفت: ”هر کیلو حلیم ساده 7هزار تومان حلیم معجون 12هزار تومان آش رشته ساده 9500 الی 10هزار تومان آش رشته با پیازداغ و نعنا 12هزار تومان شله زرد و حلوا 9هزار تومان و هر پرس آش رشته 6500 تومان به فروش می‌رسد“.

 

در یک حساب سرانگشتی همه چیز روشن می‌شود که در ماه رمضان وضعیت سفره‌ها چگونه و با چه کیفیتی است، و روند حذف هر قلم مواد مصرفی از آن به‌دلیل گرانی کالاها و رکود و فقر چگونه در سفره جز نان و آب خوردن چیزی باقی نمانده است.

 

 

حال اگر سبد غذایی ماه رمضان را شامل ده کیلو برنج پرمحصول (۷۲ هزار تومان)، شش کیلو مرغ منجمد دولتی ۶۵۰۰ تومانی (۳۹ هزار تومان) ۲ کیلو گوشت ران گوساله ۳۴۴۰۰ تومانی (۶۸۸۰۰ تومان)، یک بسته خرما ۶۰۰۰ تومانی (۶ هزار تومان)، دو بسته پنیر ۴۰۰ گرمی ۴۴۵۰ تومانی (۸۹۰۰ تومان)، دو عدد روغن مایع (۱۴۸۲۰ تومان)، دو کیلو حبوبات شامل لوبیا چیتی ۱۲۹۰۰ تومانی و عدس ۸۷۵۰ تومانی (۲۱۶۵۰ تومان)، به‌طور متوسط ۳۰ عدد نان سنگک ۱۲۰۰ تومانی (۳۶ هزار تومان) و یک عدد رب ۳۷۱۰ تومانی (۳۷۱۰ تومان) در نظر بگیریم، ارزش این سبد غذایی بر اساس قیمتهای موجود در بازار۲۷۰ هزار و ۸۸۰ تومان تمام می‌شود که البته باید هزینه‌های جانبی هم‌چون حلیم، زولبیا یا سبزی خوردن را هم به آن اضافه کرد.

بر اساس گزارشی فوق، اگر حداقل هزینه سفره افطار یک فرد حدود 13هزار تومان تمام شود، با توجه به متوسط درآمد ماهانه 800هزار تومانی اقشار ضعیف جامعه، می‌بایست دست‌کم نیمی از حقوق خود را صرف فقط افطاری یک نفر کند. سایر اعضای خانواده و سایر مخارج زندگی نیز تکلیف شان روش است.